"Viranşehir istikametinde ilerliyorduk. Uzakta, bir tepenin üzerinde kahverengi benekleri gördük, beş taneydiler. Daha dürbüne davranmadan benekler havalandı. Uçuyorlardı. Hepsi de iriydi. Kanatların güçlü darbelerini dürbünle görebiliyorduk. Kuzeydoğu yönünde uçarak bizden uzaklaşıyorlardı. Onları ilk gördüğümüzde ceylan sanmış, uçunca toy olduklarını anlamıştık. Toyların, 18 kilo ağırlıklarıyla dünya üzerinde uçabilen en ağır kuşlar oldukları dikkate
alındığında ve ceylanların da ağırlık olarak toylardan birkaç kilo fazla oldukları hesaba katıldığında, uzaktan birbirleriyle karıştırılmaları normal karşılanabilirdi. Renkleri de neredeyse tıpatıp aynı idi; hafifçe sarıya çalan sıcak bir kahverengi. Bu iki nedenden ötürü uzaktan yemyeşil meralar üzerinde kahverengi benekler halinde görünüyorlardı. Artık onları tanımak için hareketlerine bakıyorduk.
Uçarsa toy, kaçarsa ceylandır."