"Hrant Dink Vakfı" tarafından bağışlanmıştır.

Kitaptan bir bölüm : https://hrantdink.org/attachments/article/95/AskerDogmayanlar_site.pdf

Dizin var.

Onların itaatsizliği, bizim itaatimiz, Ayşe Gül Altınay
“E, o zaman kimse gitmez ki askere”, Pınar Öğünç
Tayfun Gönül
Vedat Zencir
Yuri
Mehmet Tarhan
İnci Ağlagül
Halil Savda
Ferda Ülker
Enver Aydemir
İnan Mayıs Aru
İnan Suver
Muhammed Serdar Delice
İlyada Erkuş
Hayri Kamalak
Kemal Acar
Merve Arkun
Lüzumlu Bilgiler
Vicdani Reddini Açıklayanlar
Dizin

Onlar, 'asker dogulan' bir ulkede asker olmayi reddedenler. Isimleri sivil olarak askeri mahkemelerde yargilandiklarinda, aclik grevi yaptiklarinda ya da Avrupa Insan Haklari Mahkemesi'ne tasidiklari davayi kazandiklarinda anildi sadece. Hayatlarini kokten degistiren kararlarini, devletin uzerlerinde kurdugu baskiyi, meramlarini anlatmak icin imkânlari hep sinirliydi. Az taninmalari, toplum disina itilmelerini kolaylastiriyordu. Asker Dogmayanlar'da soz, farkli donemlerde, belki farkli saiklerle yola cikarak zorunlu askerligi reddeden 14 vicdani retcide. Bireysel hikâyeleri, militarizmin ulkenin kilcal damarlarinda nasil gezindigine, bu temel insan hakki mucadelesinin 1990'li yillardan itibaren tarihine de isik tutuyor. Onlar anlattiklariyla bir hakikati animsatiyorlar; kimse asker dogmuyor.

Hrant Dink Vakfı, Türkiyeli vicdani retçilerin yaşadıklarını Asker Doğmayanlar adıyla kitaplaştırdı. Gazeteci Pınar Öğünç tarafından hazırlanan kitapta, farklı eğilimlere ve kişisel tarihlere sahip 14 vicdani retçi, ‘Her Türk’ün asker doğduğu’ sloganının neredeyse hiç sorgulanmadığı bir ülkede neden ‘asker doğmadıklarını’ anlattı.

Şimdiye dek daha çok sivil olarak askeri mahkemelerde yargılandıklarında, işkence gördüklerinde, açlık grevi yaptıklarında ya da Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne taşıdıkları davayı kazandıklarında isimleri anılan vicdani retçiler, asker olmayı neden reddettiklerini, bu kararın hayatlarını nasıl değiştirdiğini Pınar Öğünç’e anlattılar.

Farklı dönemlerde, belki farklı saiklerle yola çıkarak zorunlu askerliği reddeden bu 14 vicdani retçinin bireysel hikâyeleri, militarizmin ülkenin kılcal damarlarında gezinişine, bu temel insan hakkı mücadelesinin 1990'lı yıllardan itibaren tarihine ışık tutuyor.

Türkiye, halen, Avrupa Konseyi’ne üye ülkeler arasında, Azerbaycan’la birlikte vicdani ret hakkını tanımayan iki ülkeden biri. 2010 yılında Uluslararası Hrant Dink Ödülü’ne layık görülen Vicdani Ret Hareketi, kamuoyunda konuyla ilgili duyarlılık oluşması yönünde önemli bir yol kat edilmesini sağladı. Bu kitap, yıllar boyunca ödenen büyük bedeller anlamına gelen bu yoğun insani çabaya bir saygı duruşu niteliğinde.